Πως πρέπει να προσευχόμαστε;

Αδελφοί και αδελφές, όλοι γνωρίζουμε πως η προσευχή στον Θεό είναι ο πιο άμεσος τρόπος να επικοινωνούν οι χριστιανοί με τον Θεό. Για τον λόγο αυτόν, εκτός από τις πρωινές και βραδινές προσευχές, προσευχόμαστε και πολλές άλλες στιγμές, όπως όταν διαβάζουμε τη Βίβλο, στις συγκεντρώσεις, κατά την τήρηση του Σαββάτου ή όταν συναντάμε δυσκολίες. Μα συμφωνούν οι προσευχές μας με το θέλημα του Κυρίου και θα μας ακούσει Εκείνος; Αυτό είναι σημαντικό να το κατανοήσουν όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές· διαφορετικά, ανεξάρτητα με το πόσες φορές προσευχόμαστε ή για πόση ώρα, αυτές οι προσευχές δεν θα κερδίσουν την έγκριση του Θεού. Στην πραγματικότητα, ο Κύριος Ιησούς μάς έδωσε αυτές τις απαντήσεις πολύ καιρό πριν, άρα ας αναζητήσουμε μαζί τι λέει η αλήθεια αναφορικά με αυτό το ζήτημα!

1. Να στέκεστε στη θέση ενός δημιουργήματος κατά την προσευχή

Στο Κατά Λουκάν 18:9-14, καταγράφεται: «Είπε δε και προς τινάς, τους θαρρούντας εις εαυτούς ότι είναι δίκαιοι και καταφρονούντας τους λοιπούς, την παραβολήν ταύτην· Άνθρωποι δύο ανέβησαν εις το ιερόν διά να προσευχηθώσιν, ο εις Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης. Ο Φαρισαίος σταθείς προσηύχετο καθ’ εαυτόν ταύτα· Ευχαριστώ σοι, Θεέ, ότι δεν είμαι καθώς οι λοιποί άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και καθώς ούτος ο τελώνης· νηστεύω δις της εβδομάδος, αποδεκατίζω πάντα όσα έχω. Και ο τελώνης μακρόθεν ιστάμενος, δεν ήθελεν ουδέ τους οφθαλμούς να υψώση εις τον ουρανόν, αλλ’ έτυπτεν εις το στήθος αυτού, λέγων· Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ. Σας λέγω, Κατέβη ούτος εις τον οίκον αυτού δεδικαιωμένος μάλλον παρά εκείνος· διότι πας ο υψών εαυτόν θέλει ταπεινωθή, ο δε ταπεινών εαυτόν θέλει υψωθή». Είναι εύκολο να δούμε από την παραβολή του Κυρίου Ιησού πως ο Κύριος ενέκρινε την προσευχή του τελώνη και έδειξε απέχθεια προς την προσευχή του Φαρισαίου. Αυτό οφείλεται στο ότι η προσευχή του Φαρισαίου ήταν καθαρά για λόγους επίδειξης και αυτοπροβολής και για να απαριθμήσει τις πράξεις του για τον Θεό. Έθεσε τον εαυτό του σε πολύ υψηλή θέση, ακόμη και στο ίδιο επίπεδο με τον Θεό. Έκανε διαπραγματεύσεις με τον Θεό, πήρε τα εύσημα για το έργο του ίδιου του Θεού και στερούταν ακόμα και της παραμικρής ευσέβειας ενώπιόν Του. Στερούταν παντελώς του παραμικρού φόβου στην καρδιά του για τον Θεό κι αυτό προκάλεσε την περιφρόνηση και το μίσος του Θεού. Ο τελώνης όμως ήταν εντελώς διαφορετικός. Γνώριζε πως ήταν ένας ασήμαντος αμαρτωλός κι έτσι στην προσευχή του υπήρχε ο φόβος του Θεού και αποκάλυψε αυτά που είχε μέσα του, αναγνωρίζοντας τη δική του διαφθορά και ικετεύοντας ειλικρινά για τη συγχώρεση του Θεού, και στο τέλος έλαβε το έλεος του Θεού. Ο Θεός είχε διαφορετική στάση προς τον καθένα τους εξαιτίας της δικής τους διαφορετικής στάσης προς τον Θεό. Συγκρίνετε αυτό με τις δικές μας προσευχές. Συχνά υιοθετούμε τη λάθος στάση. Για παράδειγμα, ορισμένες φορές, όταν συναντάμε δυσκολίες, γνωρίζουμε πως αυτό που κάνουμε δεν συμφωνεί με τα λόγια του Κυρίου, μα εξακολουθούμε να είμαστε αποφασισμένοι να το κάνουμε, και κατά τις προσευχές μας, θέλουμε μέχρι και ο Θεός να κάνει πράγματα σύμφωνα με το δικό μας θέλημα. Ή όταν καταφέρουμε κάτι στα καθήκοντά μας, όπως το να μην προδώσουμε τον Κύριο όταν έχουμε συλληφθεί, νιώθουμε ότι είμαστε κάποιοι που είναι πολύ αφοσιωμένοι στον Κύριο, οι οποίοι Τον αγαπούν πραγματικά, οπότε όταν προσευχόμαστε, ζητάμε ευλογίες ή στέμματα, και αν ο Θεός δεν μας ευλογεί, διαπληκτιζόμαστε μαζί Του. Ή όταν αρρωσταίνουμε ή κάτι τρομερό συμβαίνει στο σπίτι μας, στις προσευχές μας κατηγορούμε τον Θεό ότι δεν μας προστατεύει και προσπαθούμε μάλιστα να μεταπείσουμε τον Θεό και να λογαριαστούμε μαζί Του. Και ο κατάλογος δεν τελειώνει εδώ. Όλες αυτές οι προσευχές απαιτούν πράγματα από τον Θεό και προσπαθούν να Τον εξαναγκάσουν να δράσει με ορισμένο τρόπο. Έτσι Τον εκμεταλλευόμαστε, Τον κατηγορούμε και μάλιστα εναντιωνόμαστε και αντιτιθέμεθα σ’ Αυτόν. Αυτών των ειδών οι προσευχές στερούνται παντελώς συνείδησης και λογικής και μια τέτοια προσευχή σημαίνει αντίσταση στον Θεό. Η χριστιανική προσευχή θα πρέπει να στοχεύει στο να μας ακούσει ο Θεός και να προσευχόμαστε όπως έκανε ο τελώνης. Θα πρέπει να στεκόμαστε στη θέση ενός δημιουργήματος, να έχουμε ευσεβή στάση ενώπιόν Του και να προσευχόμαστε στον Θεό με την προϋπόθεση να είμαστε υπάκουοι. Δεν θα πρέπει να προσπαθούμε να επιβάλουμε τις επιθυμίες μας στον Θεό ή να απαιτούμε να δρα σύμφωνα με το δικό μας θέλημα. Θα πρέπει μόνο να ζητάμε από τον Θεό να εκτελεί τα πράγματα σύμφωνα με το δικό Του θέλημα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ακούσει ο Θεός τις προσευχές μας, να μας διαφωτίσει και να μας καθοδηγήσει.